Για ακόμη μια φορά, και με το νέο έτος να ξεκίνησε μόλις, ασφυκτικοί έλεγχοι γίνονται καθημερινά στη Λέσχη του ΑΠΘ, διώχνοντας τους φοιτητές που δεν δικαιούνται δωρεάν φαγητό λόγω εισοδηματικών κριτηρίων(!). Σκοπός είναι σταδιακά να καταργηθεί η δωρεάν σίτιση σε μία από τις τελευταίες λέσχες που έχουν απομείνει δωρεάν χάρη στους φοιτητικούς αγώνες τόσων χρόνων. Την Τρίτη 3/10 μάλιστα, μετά από παρέμβαση φοιτητών και ενώ ο έλεγχος σταμάτησε για λίγο, η Διοίκηση έκλεισε εκδικητικά τα ρολά, στερώντας από όλους μας το δωρεάν φαγητό.

Οι εικόνες αυτές δεν είναι καινούργιες, αλλά μας θυμίζουν την περασμένη άνοιξη όπου η Διοίκηση της Λέσχης έκλεινε τις διανομές κάθε φορά που οι φοιτητές απαιτούσαμε να τρώμε όλοι δωρεάν. Με περίσσιο θράσος, μάλιστα, κατηγορούσαν εμάς για το ότι έκλεινε η Λέσχη επειδή δεν αποδεχόμασταν την ύπαρξη κριτηρίων. Από όταν ξεκίνησε πιο εντατικά η εφαρμογή των ελέγχων, οι μερίδες έχουν μειωθεί περίπου στο μισό(!), σε αριθμό τέτοιο που δεν φτάνει σε καμία περίπτωση να μας σιτίσει όλους. Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να εφαρμόσει τους ελέγχους και την κατάργηση του δικαιώματος στη δωρεάν σίτιση, σε μία από τις λίγες πόλεις, μάλιστα, που αυτό το δικαίωμα ακόμη υφίσταται.

Γιατί δωρεάν σίτιση για όλους;

Η σίτιση, μπορεί να παρουσιάζεται από το σύστημα σαν μια «παροχή» που δίνει το Πανεπιστήμιο προς διευκόλυνση των πιο φτωχών φοιτητών, αλλά δεν είναι έτσι. Μαζί με τη στέγαση, τις μεταφορές και τα συγγράμματα αποτελούν καθολικά δικαιώματα! Δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί από τους φοιτητικούς αγώνες και που χωρίς αυτά μεγάλο μέρος των φοιτητών δεν θα μπορούσε καν να σπουδάσει. Το σύστημα, θέλοντας να διαμορφώσει ένα Πανεπιστήμιο όπου δεν θα μας χωράει όλους, χτυπάει λίγο-λίγο κάθε δικαίωμά μας. Η ΕΒΕ, οι διαγραφές, το χτύπημα σε σίτιση-στέγαση-μεταφορές-συγγράμματα, κάνουν τις σπουδές απλησίαστες για μεγάλο μέρος των φοιτητών – κυρίως για τους φοιτητές των πιο φτωχών και λαϊκών στρωμάτων.

Ποιά η απάντηση;

Σαν απάντηση, η ΠΚΣ και δυνάμεις των ΕΑΑΚ, μπήκαν μέσα στη Λέσχη και μοίρασαν οι ίδιοι το φαγητό – όπως και τις προηγούμενες φορές που η Διοίκηση έκλεινε εκδικητικά τις διανομές – λέγοντας μάλιστα ότι «έτσι κατακτάμε στην πράξη το δικαίωμά μας στη δωρεάν σίτιση». Η απάντηση όμως δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολη. Οι φοιτητές δεν έχουμε καμία δουλειά να μοιράζουμε μόνοι μας το φαγητό μας και να διαχειριζόμαστε τη Λέσχη – ειδικά όταν αυτό δεν είναι κτήμα των φοιτητών αλλά γίνεται από λίγους αυτόκλητους «σωτήρες».

Οι φοιτητές πρέπει να βρεθούμε στις γενικές μας συνελεύσεις και να διεκδικήσουμε συλλογικά και οργανωμένα το καθολικό μας δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση! Μόνο μέσα από την ενεργοποίηση των φοιτητικών μας συλλόγων θα μπορέσουμε να τρώμε όλοι δωρεάν, και όχι με τέτοιου τύπου εύκολες και διαχειριστικές λύσεις. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο λόγος που όλα αυτά τα χρόνια οι έλεγχοι δεν εφαρμόζονταν στη Λέσχη του ΑΠΘ, ήταν αποτέλεσμα των δικών μας αγώνων! Να πάρουμε, λοιπόν, την κατάσταση στα χέρια μας, να μπούμε στις γενικές μας συνελεύσεις και να διεκδικήσουμε να τρώμε και να σπουδάζουμε όλοι δωρεάν!

Δωρεάν σίτιση για όλους χωρίς κριτήρια!

Όχι στους ελέγχους πάσο και στα αντίτιμα!

Δωρεάν σπουδές για όλους!