Κάθε μέρα που περνάει, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωράει ακόμα παραπέρα την επίθεση απέναντι στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού και της νεολαίας. Βαθαίνει ακόμα περισσότερο την πολιτική της εξάρτησης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, γκρεμίζοντας την όποια «ελπίδα» υποσχέθηκε στο λαό. Η ολοκλήρωση της λεγόμενης αξιολόγησης από τους «θεσμούς», φέρνει νέα, ακόμα πιο σκληρά μέτρα στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων. Και όλα αυτά εν μέσω όξυνσης του προσφυγικού ζητήματος και της αυταπάτης ότι οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΕΕ θα δείξουν μια κάποια «κατανόηση». Θεωρεί η κυβέρνηση ότι μπορεί να παίζει με τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις για να υπηρετήσει τις επιδιώξεις της ντόπιας αστικής τάξης. Παρουσιάζει από τη μια ως πηγή του κακού τον «μερκελισμό», ενώ μετά από λίγο εξυμνεί τη στάση της Γερμανίας στο προσφυγικό ως «αντίβαρο στην ακροδεξιά». Από τη μια μας λέει για τα «ευήκοα ώτα» του Ομπάμα, ενώ με τις τελευταίες διαρροές, «ανακαλύπτει» την ωμότητα και τον κυνισμό των χαρτογιακάδων του ΔΝΤ.
Όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να μην έχουν τον εκφραστή τους μέσα στις σχολές. Το ρόλο αυτό έχει αναλάβει εδώ και λίγους μήνες το «Μπλόκο – Δίκτυο Σχημάτων Ριζοσπαστικής Αριστεράς». Ως νέα κυβερνητική παράταξη, από τη μέχρι στιγμής παρέμβασή της, φροντίζει να αποκρύπτει έντονα την πολιτική της προέλευση, και να μην αναφέρεται στην κυβέρνηση. Από τον «αέρα δημοκρατικής αλλαγής» που δήθεν φύσηξε στην Ελλάδα, έχουμε περάσει στους ασφυκτικούς καπνούς του πολέμου που πλησιάζουν όλο και περισσότερο την περιοχή μας, με την κυβέρνηση να καλοδέχεται το ΝΑΤΟ σε ρόλο τοποτηρητή στο Αιγαίο. Το Μπλόκο θέλει να μιλήσει για τα προβλήματα των σχολών, αναπαράγοντας όμως μια συντεχνιακή αντίληψη, χωρίς να αναδεικνύει τις ευθύνες της κυβέρνησης για όσα γίνονται. Μας λέει το Μπλόκο ότι είναι υπέρ της αλληλλεγύης στους πρόσφυγες, την ίδια στιγμή που οι «ανοιχτές» δομές φιλοξενίας γρήγορα μετατρέπονται σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ενώ όσοι επιλέγουν να δώσουν πολιτικά χαρακτηριστικά στην αλληλεγγύη αντιμετωπίζονται σαν εχθρός, με μια καλοστημένη εκστρατεία συκοφάντησης έως και ωμή καταστολή από την Αστυνομία που «εκδημοκρατίστηκε».
Για τον περιβόητο «διάλογο για την Παιδεία» το Μπλόκο ήδη δήλωσε παρόν, ευελπιστώντας να εγκλωβίσει φοιτητές σε μια δήθεν συμμετοχική διαδικασία, όπου ο καθένας βέβαια μπορεί να προτείνει, αλλά το τι εντέλει ψηφιστεί, οφείλει να υπακούει στην «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ και τα «ευρωπαϊκά πρότυπα» που τόσο πολύ θαυμάζει η κυβέρνησή τους. Ξέρουμε βέβαια τα σχέδια για νέες συγχωνεύσεις-κλεισίματα σχολών, δίδακτρα και σπάσιμο των σπουδών σε κύκλους. Αυτά μάλλον είναι ψιλά γράμματα για το Μπλόκο, το οποίο παλεύει όπως μας ενημερώνει για την επαναφορά της συνδιοίκησης στο πανεπιστήμιο, ως πάγιο αίτημα του φοιτητικού κινήματος(!). Μάλλον σκόπιμα ξεχνάνε ότι ουδέποτε διεκδικήθηκε από τους φοιτητές κάτι τέτοιο, αφού η καθιέρωση της συνδιοίκησης ήταν μια προσπάθεια του συστήματος να ξεδοντιάσει το αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα. Παλεύει επίσης για αλλαγές στα προγράμματα σπουδών που θα εναρμονίζονται με τις ανάγκες της «παραγωγικής ανασυγκρότησης» της χώρας, που όπως βλέπουμε περνά μέσα από το ξεπούλημα και τις ιδιωτικοποιήσεις, και την περαιτέρω διάλυση των παραγωγικών σχέσεων που απαιτούν οι «εταίροι».
Είναι κρίσιμο για τη νεολαία να πάει κόντρα στο ρεαλισμό της υποταγής και σε όσους επιδιώκουν να ψαρέψουν σε θολά νερά ως δήθεν ανεξάρτητοι. Το Μπλόκο είναι η κυβερνητική παράταξη και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Μέσα από την οικοδόμηση αντιστάσεων σε κάθε σχολή, να αρνηθούμε να φορτωθούμε στις πλάτες μας τα αδιέξοδα της πολιτικής της κυβέρνησης. Μαυρίζουμε το Μπλόκο, δυναμώνουμε τις φωνές της Αντίστασης και της Διεκδίκησης!