Σχόλιο Αγωνιστικών Κινήσεων για το ΔΣ εν όψει της επετείου δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και του ζητήματος αντιτίμου στα λεωφορεία.

Στις 16/09, έγινε μια δεύτερη προσπάθεια διεξαγωγής γενικής συνέλευσης μπροστά στο χτύπημα που δεχόμαστε οι φοιτητές της Ξάνθης στην δωρεάν μετακίνηση, στην ένταση της τρομοκρατίας και της καταστολής, ενάντια στην εγκατάσταση της ΟΠΠΙ και μπροστά στην επέτειο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Αν και η συμμετοχή του κόσμου δεν ήταν αμελητέα, δεν ήταν αρκετός ώστε να υπάρξει απαρτία Γενική Συνέλευση, οπότε ακολούθησε Διοικητικό Συμβούλιο.

Ξεκινώντας με την δολοφονία του Παύλου από την Χρυσή Αυγή, έγιναν εμφανείς οι διαφορές αντιλήψεων μεταξύ των δυνάμεων του Διοικητικού Συμβουλίου. Κύριο σημείο αντιπαράθεσης ήταν αυτό του φασισμού, από που προκύπτει, τί τον γεννάει, πως νικιέται. Για της Αγωνιστικές Κινήσεις, ο φασισμός και τα φασιστικά-ναζιστικά μορφώματα που ξεπηδούν στο πολιτικό και κοινωνικό προσκήνιο, δεν είναι κάτι άλλο παρά το μακρύ χέρι του συστήματος. Του αντιδραστικού καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που μέσα στην σήψη του γεννά αυτές τις σκοταδιστικές θεωρίες. Τόσο γιατί τις χρειάζεται για να καταστείλει τον λαό και την νεολαία που αντιδρούν, βάζοντας τους φασίστες να κάνουν την βρώμικη δουλειά για αυτό( χτύπημα σε διαδηλώσεις, σπάσιμο απεργιών για χατίρι του κεφαλαίου, τρομοκράτηση συνδικαλιστών), αλλά και για να αποπροσανατολίσει τον λαό από τον πραγματικό του εχθρό. Βολεύει την άρχουσα τάξη να σπείρει τον ρατσισμό μέσα στην κοινωνία, να πείσει τον κόσμο πως φταίει ο πρόσφυγας  για τις τρεις και εξήντα που έχει για να ζήσει, και όχι η πολιτική της φτώχιας και οι βόμβες των ιμπεριαλιστών, πως φταίει ο μετανάστης που δεν βρίσκει δουλειά. Ότι δεν μπορούν να κάνουν οι δυνάμεις καταστολής της αστυνομίας, κάνουν οι φασίστες της κάθε Χρυσής Αυγής. Αυτή την πολιτική ακολουθούν όλα τα χρόνια οι κυβερνήσεις που, στα πλαίσια εξάρτησης της χώρας, ξελασπώνουν τους φονιάδες του πλανήτη. Δεν πρέπει να χαλάσει το αφήγημα του καλού προστάτη για την Αμερική και την ΕΕ, που καταστρέφουν ολόκληρες χώρες, γεννούν τον πόλεμο, πνίγουν καραβάνια μεταναστών και προσφύγων στο Αιγαίο.

Για εμάς η πάλη ενάντια στον φασισμό, πρέπει να συνοδεύεται με την πάλη ενάντια στο σύστημα που τον γεννά. Ενάντια στις κυβερνήσεις που όλα αυτά τα χρόνια κλωσάνε με την σειρά το αυγό του φιδιού. Κάτι στο οποίο φαίνεται να μην συμφωνούν οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις του ΔΣ (ΠΚΣ-ΕΑΑΚ), που επιμένουν να συνδιαμορφώνουν με τις συστημικές δυνάμεις (ΠΑΣΠ, BLOCO). Τι άραγε έχει να προσφέρει στο φοιτητικό κίνημα η συνδιαμόρφωση και η κοινή δράση με την φωνή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μέσα στα πανεπιστήμια; Πως νικάς τον φασισμό ξεπλένοντας τους εκφραστές στους συστήματος;

Βέβαια το ζήτημα δεν σταματάει μόνο στην πολιτική ανάλυση της κάθε δύναμης για τον φασισμό, αλλά συνολικά στην ανάλυσή τους για την πάλη των φοιτητών στο σήμερα. Για εμάς η κοινή δράση στα πλαίσια του συλλόγου και μη πρέπει να διακατέχεται από συνδιαμόρφωση με ισότιμους όρους, που θα μπορέσει να συνεισφέρει στο κίνημα και στους αγώνες των φοιτητών. Κοινή δράση που θα κοιτά στην μαζικοποίηση των διαδικασιών, στο κατέβασμα πλατιά του κόσμου στον δρόμο. Για την ΠΚΣ και τα ΕΑΑΚ, η σφραγίδα του Συλλόγου σε ένα πανό είναι πιο σημαντική από αυτά. Σε ένα πανό που θα χωράει τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μιας και ο συσχετισμός μέσα στο ΔΣ κάπως προϋποθέτει την στήριξη αυτών των δυνάμεων, ενώ αρνούνται την ουσιαστική κοινή δράση μεταξύ των αριστερών δυνάμεων.

Άξιο σχολιασμού αποτελεί και το ζήτημα της δίκης της Χρυσής Αυγής, πριν 2 χρόνια,  ως εγκληματική οργάνωση. Μπορούμε άραγε να εμπιστευτούμε της αστική δικαιοσύνη ότι θα καταδικάσει τον φασισμό; Μπορούμε να πούμε ότι με την καταδίκη μελών της Χ.Α. τελειώσαμε με τον ναζισμό; Η καθημερινότητα αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Από τα νέα φασιστικά μορφώματα που κάνουν την εμφάνισή τους (νέο κόμμα Κασιδιάρη, Ελληνική Λύση) αλλά και δράση φασιστικών ομάδων μέσα στην κοινωνία που τρομοκρατούν και τραμπουκίζουν ( ΕΠΑΛ Σταυρούπολης ). Πόσο μάλλον όταν βλέπουμε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής σιγά σιγά να αποφυλακίζονται, να ξεπλένονται από τα ΜΜΕ για ένδειξη καλής διαγωγής εντός των φυλακών, να προβάλλεται ο Κασιδιάρης σε προεκλογικές ομιλίες μέσα από το κελί του. Με τον φασισμό δεν έχουμε ξεμπερδέψει. Το σύστημα δεν ξεχνά ότι οι φασίστες είναι παιδιά του και θα τους ξαναχρειαστεί, γι’ αυτό  τους ρίχνει στα μαλακά. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αρκεστούμε σε όποια δικαστική απόφαση. Ο φασισμός νικιέται στον δρόμο, στις διαδηλώσεις, στους συλλόγους και στα σωματεία, όχι στις αίθουσες δικαστηρίων.

Όσον αφορά το ζήτημα του αντιτίμου στα λεωφορεία, οι δυνάμεις που είναι στην απόφαση (ΠΚΣ-ΕΑΑΚ-BLOCO-ΠΑΣΠ) κυνηγάνε εδώ και μέρες να βρουν τον πρόεδρο του Αστικό ΚΤΕΛ, για να μάθουν πότε θα γίνει η συνάντησή του με τον αντιπρύτανη, καθώς ο ίδιος ο αντιπρύτανης δεν σηκώνει τα τηλέφωνα για να ενημερώσει.(!)

Ως πότε ο ΣΦΞ θα τρέχει να βρει τον όποιο υπεύθυνο; Ως πότε θα κυνηγάμε τον κάθε αντιπρύτανη και τον κάθε πρόεδρο να μας δώσει εξηγήσεις; Ότι απαντήσεις ήταν να πάρουμε, τις πήραμε. Αυτό που μένει τώρα να κριθεί είναι αν ο Σύλλογος θα μπορέσει να σηκώσει στις πλάτες του τον αγώνα για την επανακατάκτηση του δικαιώματος στην δωρεάν μεταφορά. Χωρίς αυταπάτες, χωρίς συμβιβασμούς.

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις, όλο το προηγούμενο διάστημα παλεύουμε για να βγει Γενική Συνέλευση. Όχι γιατί είμαστε κολλημένοι με αυτήν την διαδικασία, αλλά γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να νικήσουμε. Μπουχτίσαμε να παίρνονται αποφάσεις σφραγίδες από ΔΣ, που σέρνουν τον Σύλλογο(τους 10 συνδικαλιστές δηλαδή) να συνδιαλλαγεί στα γραφεία των πρυτάνεων. Να χτίσουμε τους όρους εκείνους που θα μπορέσουν να επιβάλουν τα δίκια των φοιτητών. Με ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, να πάρουμε πίσω τα δικαιώματά μας. Δεν θα μας σώσει καμία πολιτική δύναμη από μόνη της, κανένας συνδικαλιστής, κανένας καλός πρύτανης. Ήρθε η ώρα οι φοιτητές να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!