Μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο τηλε-εκπαίδευσης και τηλε-εξέτασης οι φοιτητές μέσα στον φόβο και στην αγωνία τους αναγκάζονται να πληρώνουν συνεχώς τα σπασμένα της πανδημίας. Καλέστηκαν να εξεταστούν πάνω σε τεράστιες ύλες χωρίς συγγράμματα, χιλιάδες παιδιά αποκλείστηκαν από τις εξεταστικές λόγο έλλειψης κατάλληλου εξοπλισμού και τελικά όσοι κατάφεραν να δώσουν μαθήματα βρήκαν μπροστά τους μαζικά κοψίματα και δεκάδες περιστατικά καθηγητικής αυθαιρεσίας. Τώρα οι φοιτητές στο τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών βρίσκονται αντιμέτωποι με την απειλή να χαθεί ολόκληρο το τρέχον ακαδημαϊκό έτος!

Συγκεκριμένα, το τελευταίο τμήμα καθηγητών του τμήματος αποφάσισε την διεξαγωγή όλων των εργαστηριακών ασκήσεων του εαρινού αλλά και του χειμερινού εξαμήνου που μας πέρασε, του χρόνου δια ζώσης. Με απώτερο σκοπό να μην χαθεί καθόλου πολύτιμη γνώση ώστε να μην υποβαθμιστεί η αξία του πτυχίου, όπως ισχυρίζονται, αποφασίσανε πως είναι πιο σωστό να αφήσουν στον αέρα εκατοντάδες φοιτητές και να τους αποκλείσουν τουλάχιστον από τις δύο επόμενες εξεταστικές!Οι φοιτητές με λίγα λόγια θα χάσουν ένα έτος από τις σπουδές τους και το επόμενο ακαδημαϊκό έτος θα έχουν να κάνουν διπλάσια εργαστήρια, διπλάσιες εργασίες και εξετάσεις εργαστηρίων σε μια σχολή που ήδη κρατάει πολύ ψηλά την σημαία της εντατικοποίησης. Επίσης επειδή αυτά τα εργαστήρια είναι και προαπαιτούμενα στα περισσότερα μαθήματα για την εξέταση αυτών, αυτόματα αποκλείονται οι φοιτητές από τις εξεταστικές του Ιουνίου και του Σεπτεμβρίου και καλούνται να δώσουν και τα μαθήματα των εργαστηρίων αυτών του χρόνου μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η συγκεκριμένη απόφαση σημαίνει πως τα περισσότερα περασμένα μαθήματα της εξεταστικής του Γενάρη θα ακυρωθούν, αφού με βάση το πρόγραμμα σπουδών δεν γίνεται να υπάρχει βαθμός μαθήματος χωρίς βαθμό εργαστηρίου.Ακόμα και κάποια εργαστήρια που είχαν γίνει το προηγούμενο εξάμηνο εξ αποστάσεως, σύμφωνα με την τελευταία απόφαση ακυρώνονται και μεταφέρονται για του χρόνου που σημαίνει ότι μαζί ακυρώνονται και οι προσβάσιμοι βαθμοί που είχαν πάρει οι φοιτητές στα μαθήματα των αντίστοιχων εργαστηρίων. Πρόκειται λοιπόν για πλήρη απώλεια ενός έτους, κατά την διάρκεια του οποίου οι φοιτητές πάλευαν μέσα στο χάος της πανδημίας και της τηλε-εκπαίδευσης να παρακολουθούν μαθήματα από το πρωί μέχρι το βράδυ, να διαβάζουν και να ετοιμάζουν εργασίες.

Λίγους μήνες μετά την ψήφιση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, χάνεται έτσι απλά ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος. Οι φοιτητές αναγκάζονται να συμμορφωθούν με τους απάνθρωπους ρυθμούς που τους επιβάλλονται και όποιος δεν τα καταφέρει έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή της διαγραφής σε λίγα χρόνια όπως ορίζει ο νόμος. Η απόφαση αυτή του τμήματος πάει χέρι χέρι με την γραμμή που θέτει ο νόμος που λέει ότι λίγοι και εκλεκτοί θα μπαίνουν στα Πανεπιστήμια και ακόμα λιγότεροι θα παίρνουν πτυχίο από αυτά. Επίσης δεν είναι τυχαίο πως μια τόσο αντιδραστική απόφαση έρχεται τώρα καθώς ο νόμος έχει προβλέψει και για τις μαζικές απαντήσεις του φοιτητόκοσμου και φέρνει νέο πειθαρχικό κώδικα και αστυνομία στις σχολές. Έτσι απομακρύνουν τους φοιτητές από τις συλλογικές τους διαδικασίες και διεκδικήσεις και περιμένουν να δεχτούν οτιδήποτε τους έρχεται με τα χέρια τους δεμένα χωρίς να μπορούν να οργανωθούν να αποφασίσουν και να κινητοποιηθούν ενάντια στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως η πρόταση αυτή ήρθε στο τραπέζι από μέλος του ΔΣ και της ΔΑΠ ο οποίος  μέσα στο άγχος του να μην χαθεί καμία πολύτιμη κατά τον ίδιο γνώση, αγνόησε τελείως τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης. Ο εκπρόσωπος των φοιτητών, όπως θέλει να αποκαλείται, ήταν παρόν στο τμήμα με βάση τον θεσμό της συνδιοίκησης που υπάρχει και λειτουργεί τα τελευταία χρόνια. Η συνδιοίκηση από την φύση της είναι στάχτη στα μάτια των φοιτητών, καθώς γεννάει αυταπάτες πως είναι εφικτό να λυθούν τα προβλήματα των φοιτητών μέσω διαλόγου με τους καθηγητές και πως οι «εκπρόσωποι» ως μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας μπορούν να συμβάλλουν στις αποφάσεις του τμήματος προς όφελος των φοιτητών. Παρ’ όλα αυτά ακαδημαϊκή κοινότητα δεν υπάρχει και βρίσκοντας πάτημα στη χρόνια αποσυγκρότηση του φοιτητικού συλλόγου, στην αδυναμία διεξαγωγής μαζικών γενικών συνελεύσεων και στην απουσία φοιτητών από τον χώρο του πανεπιστημίου, ο συγκεκριμένος «εκπρόσωπος» ως εκφραστής της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια,έπαιξε τον ρόλο του και έβαλε το λιθαράκι του στην εντατικοποίηση και στον αποκλεισμό εκατοντάδων συμφοιτητών του από τις επόμενες εξεταστικές.

Επιπλέον, τουλάχιστον απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση που κράτησε η ΠΚΣ, η οποία επίσης συμμετέχει με εκπρόσωπο στο τμήμα καθηγητών, αφού είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην άποψη τους η συνδιοίκηση και η αυταπάτη ότι μπορούν οι φοιτητές να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους στα τμήματα και στις πρυτανείες και υποβιβάζουν και με αυτόν τον τρόπο τους συλλογικούς αγώνες και τις μαζικές αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων. Συγκεκριμένα αφού έγινε η γνωστή η απόφαση για την μεταφορά των εργαστηρίων επέλεξαν να καπελώσουν για άλλη μια φορά τον σύλλογο με διοικητικά συμβούλια στα οποία πίσω από κλειστές πόρτες πέρασαν ψηφίσματα που υποτίθεται ότι εξέφραζαν την αντίδραση των φοιτητών, ώστε να παρουσιαστούν αυτά την επόμενη μέρα στον πρόεδρο του τμήματος όπως και έγινε. Η απάντηση του προέδρου όπως είναι αναμενόμενο ήταν αρνητική και η ΠΚΣ για άλλη μια φορά κατάφερε να σπείρει την απογοήτευση στους φοιτητές και να καλλιεργήσει περαιτέρω την λογική της ανάθεσης. Την ανάγκη που έχουν οι φοιτητές για την άμεση διεξαγωγή γενικής συνέλευσης φαίνεται πως για ακόμη μια φορά την αγνοούνε, αφού η κάθε προσπάθεια που έχει γίνει μέχρι στιγμής επικοινωνίας μαζί τους ώστε να γίνει ΔΣ και να καλεστεί γενική συνέλευση έχει βρει τοίχο. Είναι ξεκάθαρο πως δυσκολεύονται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων πόσο μάλλον να δώσουν μια πολιτική απάντηση σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, την ίδια ώρα που οι ίδιοι έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην αποσυγκρότηση του φοιτητικού συλλόγου και στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα αυτός.

Είναι φανερό πως για άλλη μια φορά οι φοιτητές καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα της πανδημίας.Ο φοιτητόκοσμος ήδη έχει ξεπεράσει κάθε ανθρώπινο όριο ανοχής με δεκάδες περιστατικά καθηγητικής αυθαιρεσίας, με μαζικά κοψίματα, με όλο και πιο εντατικούς ρυθμούς σπουδών την ίδια ώρα που οι οικογένειες παλεύουν με ό,τι έχουν για να μπορέσουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Σε αυτές τις συνθήκες κανένας τρόπος διεξαγωγής των εργαστηρίων αλλά και των εξετάσεων δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ισότιμη και ασφαλή πρόσβαση όλων των φοιτητών σε αυτές. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας απέναντι σε όσους προτάσσουν το κυνήγι της γνώσης έναντι στο δικαίωμα μας σε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Να αντισταθούμε και στην εξ αποστάσεως αλλά και στην δια ζώσης διεξαγωγή εργαστηρίων και εξετάσεων και να διεκδικήσουμε την κατοχύρωση των μαθημάτων μας χωρίς αυτές! Είναι άμεση ανάγκη να μαζικοποιήσουμε τις Γενικές Συνελεύσεις και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να αποφασίσουμε και να παλέψουμε μαζικά σε αυτή την κατεύθυνση!