Για εμάς, τις Αγωνιστικές Κινήσεις, κυρίαρχος λόγος παρέμβασης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ είναι η δημιουργία κινήματος Αντίστασης από φοιτητές και σπουδαστές στο πλευρό του λαού και της εργατικής τάξης ενάντια στην πολιτική του συστήματος, που διαλύει κάθε δικαίωμα σε σπουδές - δουλειά - ελευθερίες. Προφανώς, στόχος μας είναι η πάλη ενάντια στους εκφραστές αυτής της πολιτικής. Και δεν είναι άλλοι από τα φερέφωνα της δικομματικής κυβέρνησης μέσα στις σχολές, δηλαδή η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το πόσο «δημοκρατικές» αντιλήψεις έχουν αυτές οι δυνάμεις. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά, ότι θέλουν να περάσουν την πολιτική κυβέρνησης - ιμπεριαλιστών με νύχια και με δόντια, είτε συμφωνεί , είτε διαφωνεί ο λαός. Γι΄αυτό και επιστρατεύουν κάθε μέσο για να το καταφέρουν. Στο παρελθόν έχουμε δει πολλά. Πληρωμένους τραμπούκους από την ΠΑΣΠ να μπουκάρουν σε σχολές και να απειλούν με μαχαίρια αριστερούς, μπράβους της νύχτας υπό τις διαταγές της ΔΑΠ να ξυλοφορτώνουν μέλη των φοιτητικών συλλόγων σε συνελεύσεις, για να εκβιάσουν αποφάσεις.
Με αυτή την έννοια, είναι ψευδεπίγραφη η δημοκρατία και το ήθος, που επικαλείται κάθε παράταξη μέσα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, όταν δεν αφήνει άλλες αριστερές πολιτικές δυνάμεις να εκφράσουν την άποψή τους. Είναι τουλάχιστον κωλοπαιδισμός να σκίζουν τα πανό μας και τις αφίσες μας στη ΣΓΤΚΣ του ΤΕΙ Αθήνας και να σπάνε τα τραπεζάκια μας, λες και θα μας τρομάξουν και δεν θα παρέμβουμε στο σύλλογο. Είναι ύπουλοι και δεν έχουν ίχνος τιμιότητας, αυτοί που κατεβάζουν τα πανό των Αγωνιστικών Κινήσεων στην ΑΣΠΑΙΤΕ, αφού πρώτα τα έχουν μουτζουρώσει με κόκκινη μπογιά, για να μην τα ξαναβάλουμε. Από την άλλη η προοδευτικότητα της ΠΚΣ και του ΜΑΣ εξαντλείται στα λόγια, όταν αφισοκολλούν πάνω στις αφίσες μας στο ΤΕΙ Πειραιά και στην Πανεπιστημιούπολη του ΕΚΠΑ, σαν να μην υπάρχει χώρος να κολλήσουν κάπου αλλού, γιατί φοβούνται την άποψή μας και ξεχνούν, ότι ο βασικός αντίπαλος είναι το ίδιο το σύστημα και οι παρατάξεις του.
Για εμάς, η αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις ήταν και είναι ζήτημα πολιτικής. Αυτοί, που δεν μπορούν να απαντήσουν με πολιτικά επιχειρήματα, καταφεύγουν στον τραμπουκισμό και τον κωλοπαιδισμό. Δεν έχουν ίχνος δημοκρατικής αντίληψης, θέλουν τους συλλόγους τσιφλίκι τους, να μην ακούγεται καμία άλλη άποψη εκτός από τη δικιά τους, γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στην άποψή τους, γιατί προτιμούν να λένε ψέματα, να πετάνε λάσπη και να σκίζουν τις αφίσες και τα πανό μας από το να μας αντιπαρατεθούν πολιτικά.
Αυτές οι απόψεις και λογικές από όποια παράταξη κι αν προέρχονται είναι ΔΕΞΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΜΕΔΟΥΛΙ. Δεν έχουν σχέση με το κίνημα, δεν έχουν σχέση με την πολιτική, δεν έχουν σχέση με τη διεκδίκηση και δεν χωράνε στους συλλόγους. Αυτοί που αναπαράγουν αυτές τις λογικές έχουν την κυρίαρχη ευθύνη για την κατάσταση διάλυσης στους συλλόγους.
Για να ανασυγκροτηθούν οι σύλλογοι σε αγωνιστική κατεύθυνση και να γίνουν όργανα πάλης τους φοιτητικού κινήματος, αυτές οι απόψεις πρέπει να απομονωθούν. Έτσι θα μπορέσουμε να ξαναβάλουμε την πολιτική στα αμφιθέατρα και να συμβάλλουμε στην οικοδόμηση ενός μαζικού και ανυποχώρητου φοιτητικού κινήματος αντίστασης και διεκδίκησης.
